Ο πολιτικός πολιτισμός και ο δήμος Χανίων

Γράφει ο ΑΝΤΩΝΗΣ ΑΘΑΝΑΣΑΚΗΣ, εκπαιδευτικός

Με τον όρο «πολιτικό πολιτισμό» ουσιαστικά περιγράφουμε και αξιολογούμε μια κατάσταση πολιτικών πραγμάτων που χαρακτηρίζονται από μια ιδιαίτερη ποιότητα δημοκρατίας. Μια πολιτική δράση εντάσσεται στον χώρο του πολιτικού πολιτισμού όταν το ήθος, ο λόγος, η συμπεριφορά και η πρακτική, εκφέρονται με τέτοιο τρόπο, που κάλλιστα επιτρέπει την ένταξή της στο χώρο του πολιτισμού. Πολιτικός πολιτισμός σημαίνει σεβασμός στον πολιτικό αντίπαλο. Σημαίνει, προπάντων, σεβασμό στον πολίτη.

Αυτός ο πολιτικός πολιτισμός όμως των παραπάνω προδιαγραφών στο δήμο Χανίων έχει δυστυχώς αγγίξει... πυθμένα.
Καταρχήν ένα πρώτο δείγμα πολιτικού πολιτισμού του δημάρχου μας, είναι η συνεχής προσπάθειά του, να απαλλαγεί από την παρουσία των πολιτών που θα ήθελαν να παραστούν στις συνεδριάσεις του δημοτικού συμβουλίου, που αφορούν σημαντικά θέματα της πόλης τους. Έτσι, φρόντισε να συζητηθεί το μεν θέμα του στρατοπέδου Μαρκοπούλου μετά τα μεσάνυχτα και τώρα το θέμα της λειτουργίας του νοσοκομείου στις τρεις το μεσημέρι.
Αν κατόρθωναν όμως οι πολίτες των Χανίων να παραβρεθούν στις συνεδριάσεις του δημοτικού μας συμβουλίου, θα είχαν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν ένα πραγματικό σεμινάριο πολιτικού πολιτισμού από τον δήμαρχο.
Θα μάθαιναν δηλαδή, ότι η έννοια του πολιτισμένου πολιτικού διαλόγου και της ισότιμης συμμετοχής σημαίνει «… σύμφωνα με τον κανονισμό, εγώ θα μιλάω όποτε θέλω και για όση ώρα θέλω…».
Θα έβλεπαν το πώς τα πολιτικά επιχειρήματα δίνουν τη θέση τους σε πολεμικές ταχτικές και το πόσο έντεχνα η πολιτική αντιπαράθεση μετατρέπεται σε κατάσταση διένεξης «… θα μιλάω για δύο ώρες συνέχεια και όποιος αντέξει. Έχω άλλωστε αυτό το δικαίωμα…», «... δεν πρόκειται να σας δώσω την χαρά να πείτε ότι υποχώρησα…».
Θα συνειδητοποιούσαν ότι ο κανονισμός του δημοτικού συμβουλίου μπορεί άνετα να προσαρμόζεται ανάλογα με το τι μας συμφέρει τη δεδομένη στιγμή: (Στη συνεδρίαση για το στρατόπεδο Μαρκοπούλου): «…πάντα οι εκπρόσωποι φορέων σύμφωνα με τον κανονισμό μιλάνε στο τέλος. Πρώτα οι δημοτικοί σύμβουλοι και μετά οι φορείς…». (Στη συνεδρίαση για το νοσοκομείο): «…προτείνω να μιλήσουν πρώτα οι φορείς και στο τέλος οι δημοτικοί σύμβουλοι…».
Θα κατανοούσαν το τι σημαίνει σεβασμός στους θεσμούς και πραγματικά τεκμηριωμένη επιχειρηματολογία από την απάντηση του δημάρχου στη διαμαρτυρία του δημοτικού συμβούλου κ. Παπαντωνάκη, ως προς τον παραπάνω τρόπο εφαρμογής του κανονισμού «… α, δεν το αποφάσισα εγώ, αλλά το δημοτικό συμβούλιο, εγώ απλώς το πρότεινα…».
Θα αντιλαμβάνονταν το τι πραγματικά σημαίνει μικροπολιτική λογική και θα εμπέδωναν ταυτόχρονα νέες έννοιες «…στη συνέχεια θα μιλήσουν οι βουλευτές με σειρά αντίστροφη της ιεραρχίας τους…».
Αν θα άντεχε κάποιος να παρακολουθήσει όλες τις συνεδριάσεις του δημοτικού μας συμβουλίου, θα μπορούσε κάλλιστα να γράψει ένα ολόκληρο βιβλίο - ανθολόγιο σχετικά με τον πολιτικό πολιτισμό του δημάρχου μας και να το αφιερώσει σε όλους τους δημοτικούς συμβούλους του, που τον ανέχονται και δεν τολμούν να αρθρώσουν έστω και για μια φορά έναν διαφορετικού ήθους και ύφους λόγο.
Δυστυχώς στο δήμο Χανίων ένα νέο είδος πολιτικού πολιτισμού και δημοκρατίας, αναδύεται. Φαίνεται ότι η δραματική έλλειψη οράματος για την πόλη, σε συνδυασμό με την αλαζονική εμπάθεια έχουν «εκτροχιάσει» για τα καλά τον δήμαρχο Χανίων.